Auteur: Jan@HSFCon

Joachim Heijndermans is een schrijver en kunstenaar uit Nederland. Hij heeft over de hele wereld gereisd, waar hij anderen verveelde met trivia over tekenfilms, stripboeken en speelgoed. Zijn science fiction, fantasy en horror verhalen zijn gepubliceerd in zulke publicaties zoals The Gallery of Curiosities, Ahoy Comics, Mad Scientist Journal, Planet Scumm, Novel Noctule and Curiouser Magazine. Zijn korte verhaal ‘All Through the House’ is geadapteerd als een aflevering van de Netflix geanimeerde anthologie ‘Love, Death & Robots’.

Marjo Heijkoop (Johanne Lime) is geboren op 29 september 1956. Op 1 november 2011 besloot ze van haar passie voor schrijven de grootste prioriteit te maken. Daarnaast maakt ze soms digitale tekeningen voor haar blogs of de kaften van haar e-books. Ze houdt ook een bullet journal bij, speelt games, leest boeken, recenseert en kijkt naar films. Haar lievelingsgenre om te lezen en te schrijven is sciencefiction/fantasy.
Website Johanna Lime: https://johannalime.com
Boekenwebsite: https://boekenvanjohannalime.com

Schrijven als Johanna Lime
Johanna Lime werd als idee geboren op 1 november 2011 in Sliedrecht. Zij was het pseudoniem van Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein samen. De naam Lime komt voort uit de gezamenlijke familienaam van moeders zijde: Kalkman (Kalk=Lime). Johanna is de naam van onze oma, Dinie’s zus Joke en is de tweede doopnaam van Marjo, dus een naam die in de familie geworteld is. Samen met Dinie Boudestein heeft Marjo Heijkoop sinds hun tienerjaren gewerkt aan het bouwen van een verbeeldingswereld Eibor Risoklany, die in hun boeken bij Zilverbron is uitgewerkt in de koninkrijken Laskoro en Berinyi in Taurus en Monoceros. Met de volgende trilogie breidt dit heelal zich verder uit, o.a. naar Gemini. Voor de vele korte verhalen die bijna allemaal hebben meegedaan aan Nederlandstalige verhalenwedstrijden in ons genre, hebben Marjo en Dinie steeds weer een nieuwe wereldbouw bedacht, met nieuwe personages. Alleen bij de Verhalen van Eibor Risoklany is er een verband tussen hun korte verhalen en romans. De twaalfde Saturnusmaan is in zoverre anders van de rest doordat dit autobiografisch is, toch komen hier ook aliens in voor. Sinds Dinie op 23 december 2018 aan kanker overleed, schrijft Marjo alleen verder als Johanna Lime.

Johan Klein Haneveld (1976) wist al heel vroeg dat hij niet zonder verhalen kon. Toen hij acht jaar oud was, maakte hij daarom al zijn eerste boek. Het ging over dinosaurussen. En over vissen. Johan vond dat er op de basisschool te weinig opdrachten waren voor opstellen, dus begon hij thuis zelf verhalen en gedichten te schrijven. Op de middelbare school startte hij een eigen serie avonturenboeken: ‘De avonturen van Joost, Cliff en Yoko’, waarin zijn hoofdpersonen dinosaurussen tegenkomen, mensenhaaien en mensen uit de toekomst. Uiteindelijk mocht hij van zijn leraar Nederlands zelfs een eigen verhalenbundel lezen voor de leeslijst.
Tijdens zijn studie Biomedische Wetenschappen stond het schrijven echter een tijdje stil, tot Johan overspannen raakte. Hij kreeg het advies voortaan te doen wat hij echt graag wilde. En dat was schrijven. Ook vond hij in deze periode zijn liefde voor de fantasy en science fiction terug. Verhalen over gewone mannen en vrouwen die moeten reageren op buitengewone omstandigheden spraken toen en spreken nog altijd tot zijn verbeelding. Johan geniet ervan om met zijn fantasie alle mogelijkheden van leven en materie te verkennen. Dit leidde tot de publicatie van zijn debuutroman Neptunus in 2001, waarna in 2002 de novelle Het wrak verscheen.
Johans fascinatie met andere werkelijkheden leverde ondertussen twintig boeken op. De meest recente zijn de futuristische horrorroman ‘Scherven vol ogen’ die verscheen bij Uitgeverij Macc en de Sword&Sorcery-roman ‘Hoeder van de vulkaan’ die uitkwam bij Godijn Publishing. Vanwege zijn bezorgdheid om klimaatverandering stelde hij de bundel ‘Voorbij de storm’ samen met verhalen van 25 schrijvers uit Nederland en Vlaanderen. In 2021 verschijnen van hem verder nog de mini-bundel ‘De mens een sprinkhaan’ en zijn eerste YA SF-roman ‘Het denkende woud’. Een space opera getiteld ‘De zwarte schim’ staat voor 2022 op de planning. Zijn doel is in zoveel mogelijk subgenres van de SF en fantasy te schrijven.
Johans korte verhalen zijn te lezen in diverse bundels en tijdschriften zoals Fantastische Vertellingen, SF Terra en The Flying Dutch. Hij is daarnaast jurylid voor de SF/fantasy-award van Godijn Publishing. Johan is vaste recensent van Fantastische Vertellingen en schrijft regelmatig essays over fantasy en science fiction voor verschillende websites.
Naast zijn werk als eindredacteur voor het Tijdschrift voor Diergeneeskunde geniet Johan van zijn vier aquariums (met maanvissen, dwergklauwkikkers, een wimpelaal en een muskusschildpad), en van boeken, films en stripverhalen. En van koffie! Hij woont met zijn vrouw Bianca in het prachtige Delft.
johankleinhaneveld.blogspot.nl.

Jorrit de Klerk (1975) is al verslingerd aan verhalen die te maken hebben met wetenschap, ruimtevaart en geheimzinnige, buitenaardse zaken sinds hij zich kan herinneren. Het zien van de allereerste Star Wars op videoband (terwijl hij geen flauw idee had wat hij kon verwachten) is nog altijd een doorslaggevend moment in zijn jeugd, net zoals het kijken naar afleveringen van de eerste Cosmos, Battlestar Galactica, Blake’s 7 en Doctor Who. Ondertussen sloop hij de volwassenenafdeling van de bibliotheek in Harlingen binnen om daar alle sciencefictionboeken die hij kon vinden te lenen, ondanks de beangstigend strenge bibliothecaris die tot op de dag van vandaag nog in zijn nachtmerries terugkeert. Nadat de voorraad in de bibliotheek was uitgeput kocht (of kreeg) hij wat er maar te vinden was bij De Slegte tot hij begin jaren ’00 overstapte op het Engels.

Vanwege onduidelijke redenen besloot Jorrit na zijn middelbare schooltijd bedrijfskunde te gaan studeren, terwijl iedereen had verwacht dat hij naar de toneelschool, filmacademie of school van journalistiek zou gaan. Ondanks vele eerste hoofdstukken en zelfs een paar broeierige. adolescente gedichten duurde het tot 2014 tot Jorrit besloot om weer elke dag 1.000 woorden te gaan schrijven en nu eindelijk eens serieus met dat schrijven bezig te gaan.

Dat leidde tot vele publicaties in verschillende fantastische tijdschriften en bundels, zoals Wonderwaan, Ganymedes, Fantastische Vertellingen en Edge.Zero. Jorrit bereikte met zijn verhaal ‘Reset’ de tweede plek bij zowel Fantastels als Edge.Zero. In 2019 werd zijn eerste korte SF-roman ‘Revolte’ gepubliceerd, een space opera waarmee de aftrap werd gegeven voor de Zwijgende Aarde reeks van uitgeverij Quasis. Op dit moment is hij in de afronding van zijn eerste bundel met SF-verhalen die eind 2021 het daglicht moet zien.

Hij werkt tegenwoordig als ZZP’er in de automatisering vanuit zijn woonplaats Harlingen in het mooie Fryslân, waarbij hij zich richt op non-profit organisaties in voornamelijk de zorgsector.

Jorrit was van 2015 en 2019 betrokken bij de organisatie van de verhalenwedstrijd van de Harland Awards, waar hij de wedstrijdregistratie automatiseerde en verschillende vernieuwingen doorvoerde. Sinds 2019 is Jorrit betrokken bij culturele organisaties die zich bezighouden met de ontwikkeling van spoken word, film en kunst en het aantrekkelijker maken van het noorden voor makers van diverse pluimage. Jorrit gelooft in het tot elkaar laten komen van mensen uit verschillende disciplines, meer aandacht voor cultuur en het samen creëren van nieuwe, mooie dingen.
De komst van de HSFCon naar Friesland juicht hij toe. Hij hoopt mee te werken aan verschillende panels over sciencefiction ten behoeve van verdere verdieping én verspreiding van ons mooie genre. Daarnaast hoopt hij dat we tussendoor ook naar een paar goede (of hele slechte en bloederige) genrefilms gaan kijken!

Space: the final frontier. These are the voyages of the starship
Enterprise. Its five-year mission: to explore strange new worlds. To
seek out new life and new civilizations. To boldly go where no man has
gone before!

Op 8 september 1966 klonk deze aankondiging in de serie Star Trek voor
het eerst op televisie in Amerika.
Vele jaren later zijn veel mensen nog steeds in de ban van Star Trek
en volgt de ene serie de andere op zodat fans kunnen blijven dromen van
het maken van ruimtereizen.

Graag stel ik je voor aan Starfleet Sector 31.

Geen fanclub, geen vereniging maar een heus platform dat Star Trek fans
samenbrengt.
Opgezet met het idee een plek te bieden voor de Star Trek fan die net
een stapje verder wil.

Jaarlijks organiseren wij een meeting in Nederland waar wij bezoekers
onder willen dompelen in de wereld van Star Trek door verschillende
activiteiten te organiseren waar je als individu of als groep aan kan
deelnemen.

Voor het eerst treden wij dit jaar buiten de gebaande paden. Wij staan
namelijk op de HSFCon later dit jaar.
In onze control-room op de HSFCon kan je props en kostuums aanschouwen
en mag je zelfs deelnemen aan een Federation quiz! Misschien ga jij wel
naar huis met een Starfleet combadge…

Live long and prosper.

Erik Betten (Leeuwarden, 1976) schrijft non-fictie en fictie, maar bij voorkeur iets tussen die twee in. Hij debuteerde in 2018 met de politieke zombieroman Quarantaine, waarvoor hij de Schaduwprijs voor het beste spannende debuut kreeg. In 2019 volgde De Prijs, een thriller over overheidsspionage, volkswoede en games. Hij schrijft graag wat hij ook liefste leest; speculatieve fictie die tegelijk veel zegt over de wereld waarin we nu leven.

Saskia Appel schrijft al zolang zij zich kan herinneren.

Verhalen, gedichten, columns en artikelen van haar hand verschenen in diverse tijdschriften en bundels. In 2008 kwam haar verhalenbundel Verloren onschuld uit. Daarnaast won zij prijzen in diverse schrijfwedstrijden zoals de Unleash Award en de Suspensestory schrijfwedstrijd.

In het dagelijks leven is zij werkzaam als freelance coördinator voor uitgeverijen.

Haar favoriete genres zijn horror, SF, thrillers en historische verhalen (vooral als ze met elkaar worden gecombineerd). Zij verslindt dit soort verhalen in elke vorm; boek, graphic novel, tv-serie, films, bordspel of computergame.

Peter Schaap werd geboren op 24 oktober 1946 in Groningen, waar hij opgroeide en tot 1978 woonde. Na een aantal jaren in het gehucht de Poffert te hebben gewoond met vrouw Claire en dochter Danja volgde de verhuizing naar Roden, waar zijn zoon Dorian werd geboren (die overigens al 2x aan de Paul Harlandprijs heeft meegedaan en in de top 20 belandde. Maar wat niet is kan komen.)

Peter stond een aantal jaren als schoolmeester voor de klas, waarna de overstap naar de muziek volgde met liedjes als DE HOGE HEREN VAN HET DORP, ADEM MIJN ADEM en VLIEGEN ALS EEN VOGEL, die op de hitlijsten belandden in de jaren 70. Peter maakt nog steeds muziek en werkt nu aan een nieuwe EP.

Verlangen naar het grotere literaire werk in het Fantastische en het geschiedenisgenre leidde tot de productie en publicatie van een kleine 40 romans en jeugdboeken, waarbij de eerste fantasyroman, gepubliceerd bij uitgeverij Meulenhoff, getiteld DE SCHRIJVENAAR VAN THYLL, in Boedapest een EUROCONAWARD opleverde.

De meest recente producties zijn de fantasyroman DE HELDEN VAN SIDIAN en de sciencefiction thriller CHESNEK bv. Beide uitgegeven door uitgeverij Zilverspoor. Binnenkort komt zijn nieuwste roman met de titel ZAM DE FIKSER uit.

Naast schrijven doet Peter ook fanatiek aan het maken van stenen werktuigen en hij noemt zichzelf vanwege het bereikte niveau een steensmid. Verder heeft hij jarenlang gebouwd aan een complete ruïnestad in minuscule schaal op Egyptische grondslag (zie de foto boven zijn facebooksite), waarin zijn geest al sinds zijn kinderjaren blijft vertoeven. Dit laatste beschouwt hij als zijn levenswerk.

Sinds 1980 en de eerste Hillcon in Rotterdam was Peter aanwezig op een na alle NCSF-conventies in Nederland, tot nu toe samen met zijn broer Theo, die net zo enthousiast van het genre genoot als hij. Theo overleed in december 2020.
Af en toe neemt Peter zijn gitaar mee om zijn liedjes te spelen en wat te filken met komische sf-teksten.

Meer informatie vind je op zijn homepage www.peterschaap.nl.

Klik hier om de nieuwsflits te lezen.

Schrijfster Rochita Loenen-Ruiz komt oorspronkelijk uit de Filippijnen, maar woont in Nederland. Zij heeft de Clarion West Writing Workshop gevolgd en ontving in 2009 de Octavia Butler Scholarship Award. In 2018 kreeg ze de Milford Bursary voor niet-blanke schrijvers.

In 2019 was Rochita eregast op het XPrize Oceans Event in Monaco. Ze heeft meerdere workshops gegeven over het schrijven van science fiction en leidde in 2020 de Envisioning Other Futures workshop over hetzelfde onderwerp. De 11 verhalen die dit opleverde, zijn hier te downloaden:  
https://otherfutures.nl/uploads/documents/eof-online-update.pdf

Ga voor meer informatie over Rochita’s werk naar haar website rcloenenruiz.com.